-
1 Brett
Brett, I) eig.: tabula lignea, gew. bl. tabula. – assis od. axis (dickes B., Boh le). – (einen Baum in) Bretter schneiden, arborem per tabulas dividere: mit Brettern belegen, contabuiare: den Fußboden mit eichenen Brettern belegen, solum roboreis axibus compingere od. consternere. – II) uneig.: a) Zahlbrett: tabula. – abăcus (Rechenbrett). – auf einem B. bezahlen, d. i. auf einmal, unā pensione solvere. – b) Spielbrett: tabula (übh.). – forus aleatorius. alveus od. alveolus (Brett, auf oder in dem gewürfelt wurde). – abăcus. tabula latruncularia (in Felder abgeteiltes B., wie unser Damen- od. Schachbrett). – im B. (das Brettspiel) spielen, in tabula ludere (im allg.); in abaco ludere. latrunculis ludere (mit Steinen, Bildern, wie bei uns Schach etc.); tesseris in alveolo ludere. aleā ludere (mit Würfeln). – Sprichw., bei jmd. einen Stein im B. haben, aliquo loco et numero esse apud alqm; gratiā alcis florere. – c) die Bretter = Bühne, w. s. – Brettchen, tabella. – assiculus od. axiculus (ein dickes B., eine kleine Bohle). – Bretterdach, tectum tabulis constratum. – Bretterdecke, tabulatio; contabuiatio. – brettern, e tabulis ligneis factus (aus Brettern gemacht). – tabulis constratus (mit Brettern gedeckt). – Bretterwerk, tabulae (Bretter). – axes od. asses (dicke Bretter, Bohlen). – tabulatio. contabuiatio (etw. aus Brettern Gefertigtes). – Brettnagel, clavus tabularis. – Brettspiel, alea; aleae lusus. – das B. spielen, s. Brett no. II, b. – Brettstein, calculus. – latro. latrunculus (eig. Räuber, eine bes. Art B. bei den Alten).
-
2 abacus
ăbăcus, i, m. - [gr]gr. ἄϐαξ. - voir hors site abacus. [st1]1 [-] buffet, bahut, crédence (pour exposer la vaisselle de luxe). - Varr. L. 9, 46 ; Cic. Verr. 4, 35 ; 4, 57 ; Tusc. 5, 61 ; Liv. 39, 6. [st1]2 [-] table de calcul, tableau. - Pers. 1, 131 ; Apul. Apol. 16. [st1]3 [-] table de jeu, damier. - eburneis quadrigis cotidie in abaco ludere, Suet.: jouer tous les jours sur une table avec des quadriges d'ivoire. - Macr. Sat 1, 5, 11. [st1]4 [-] tablette (en marbre ou en verre, destinée à recouvrir les parois d'un appartement). - Vitr. 7, 3, 10 ; 7, 4, 4 ; Plin. 33, 159. [st1]5 [-] abaque, tailloir (partie supérieure d'un chapiteau). - Vitr. 4, 1, 11.* * *ăbăcus, i, m. - [gr]gr. ἄϐαξ. - voir hors site abacus. [st1]1 [-] buffet, bahut, crédence (pour exposer la vaisselle de luxe). - Varr. L. 9, 46 ; Cic. Verr. 4, 35 ; 4, 57 ; Tusc. 5, 61 ; Liv. 39, 6. [st1]2 [-] table de calcul, tableau. - Pers. 1, 131 ; Apul. Apol. 16. [st1]3 [-] table de jeu, damier. - eburneis quadrigis cotidie in abaco ludere, Suet.: jouer tous les jours sur une table avec des quadriges d'ivoire. - Macr. Sat 1, 5, 11. [st1]4 [-] tablette (en marbre ou en verre, destinée à recouvrir les parois d'un appartement). - Vitr. 7, 3, 10 ; 7, 4, 4 ; Plin. 33, 159. [st1]5 [-] abaque, tailloir (partie supérieure d'un chapiteau). - Vitr. 4, 1, 11.* * *Abacus, abaci, pen. breui, m. g. a genitiuo Graeco abakos. Plin. Banc ou siege.\Abacus. Iuuen. Cic. Dressoir, ou Buffet.\Abacus. Vitruu. Couvercle ou entablement d'un chapiteau de colomne.\Abacus. Pers. Toute tablette sur laquelle on escript nombres d'arithmetique pour compter, comme on fait sur les ardoises. Ung comptoir, ou table à compter et jecter.\Abacus. Macrob. Un tablier à jouer aux dames. -
3 abacus
abacus, ī, m. (ἄβαξ; dah. latein. abax, bacis, m., Prisc. 7, 42), die Tafel od. Tischplatte, I) der Abecetisch, d.h. das nach dem dekadischen Ziffersystem in viereckige Felder abgeteilte Rechenbrett, Pers. 1, 132. – übh. der Rechentisch, abaco et pulvisculo se dedere, sich mit Geometrie beschäftigen, Apul. apol. 16. p. 24, 7 Kr. – II) jedes in Felder abgeteilte Spielbrett, eburneis quadrigis cotidie in abaco ludere, Suet. Ner. 22, 1: diem abaco et latrunculis conterere, Macr. sat. 1, 5, 11. – III) ein in durchlöcherte Felder abgeteilter Schenk- od. Kredenztisch, der zur Aufnahme der mit einem spitzen Fuße versehenen Weinkrüge diente, Cato r.r. 10, 4. – später ein musivisch verzierter Prunktisch in den Zimmern, zur Aufstellung kostbarer Gefäße (Vasen usw.), Varr. LL., Cic. u.a. – IV) architekt. t.t.: a) die obere Platte auf dem Kapitäle der Säulen, Vitr. 3, 5, 5. – b) ein aus Stuck od. musivischer Arbeit (von Marmor od. Glas) bestehendes viereckiges Feld, wie sie zur Verzierung in die Zimmerwände eingelegt wurden, das Getäfel, Vitr.: bases abacorum, Friese, Sockel der Zimmerwände, Plin. – / Über abacus vgl. Hauler in Wölfflins Archiv 1, 430.
-
4 abacus
abacus, ī, m. (ἄβαξ; dah. latein. abax, bacis, m., Prisc. 7, 42), die Tafel od. Tischplatte, I) der Abecetisch, d.h. das nach dem dekadischen Ziffersystem in viereckige Felder abgeteilte Rechenbrett, Pers. 1, 132. – übh. der Rechentisch, abaco et pulvisculo se dedere, sich mit Geometrie beschäftigen, Apul. apol. 16. p. 24, 7 Kr. – II) jedes in Felder abgeteilte Spielbrett, eburneis quadrigis cotidie in abaco ludere, Suet. Ner. 22, 1: diem abaco et latrunculis conterere, Macr. sat. 1, 5, 11. – III) ein in durchlöcherte Felder abgeteilter Schenk- od. Kredenztisch, der zur Aufnahme der mit einem spitzen Fuße versehenen Weinkrüge diente, Cato r.r. 10, 4. – später ein musivisch verzierter Prunktisch in den Zimmern, zur Aufstellung kostbarer Gefäße (Vasen usw.), Varr. LL., Cic. u.a. – IV) architekt. t.t.: a) die obere Platte auf dem Kapitäle der Säulen, Vitr. 3, 5, 5. – b) ein aus Stuck od. musivischer Arbeit (von Marmor od. Glas) bestehendes viereckiges Feld, wie sie zur Verzierung in die Zimmerwände eingelegt wurden, das Getäfel, Vitr.: bases abacorum, Friese, Sockel der Zimmerwände, Plin. – ⇒ Über abacus vgl. Hauler in Wölfflins Archiv 1, 430. -
5 abacus
ī m. (греч.)1) счётная доска, абак(а) Pers, Ap3) абак, поставец ( столик мозаичной работы с углублениями — multiplices cavernae Sid — для ценной посуды) ( abacos ornare argento auroque caelato C)4) гипсовая или мозаичная декоративная панель ( для обшивки стен) Vtr, PM5) абак ( плита над капителью колонны) Vtr -
6 ludo
lūdo, si, sum ( inf. ludier, Ter. Ad. 4, 3, 16), 3, v. a. and n. [root lud- for loid-, from Sanscr. krīd, to play; cf. laus and cluere from Sanscr. root cru-], to play.I.Lit., to play, play at a game of some kind:(β).tesseris,
Ter. Ad. 4, 7, 21:aleā ludere,
Cic. Phil. 2, 23, 56:pilā et duodecim scriptis,
id. de Or. 1, 50, 217; 1, 16, 73; 2, 62, 253:cum pila,
id. Tusc. 5, 20, 60:trocho,
Hor. C. 3, 24, 56:nucibus,
Mart. 14, 1, 12:pilā,
Val. Max. 8, 8, 2:positā luditur arcā,
with one's whole cash-box staked, Juv. 1, 90:eburnis quadrigis cotidie in abaco,
Suet. Ner. 22:apud quem alea lusum esse dicetur,
Dig. 11, 5, 1 praef.:senatus consultum vetuit in pecuniam ludere,
to play for money, ib. 11, 5, 2:ego nisi quom lusim nil morer ullum lucrum,
Plaut. Rud. 4, 7, 22. —With acc.:(γ).aleam,
Suet. Aug. 70; id. Claud. 33; id. Ner. 30:par impar,
id. Aug. 71; Hor. S. 2, 3, 248:ducatus et imperia,
Suet. Ner. 35:Trojam,
id. Caes. 39; id. Ner. 7:proelia latronum,
Ov. A. A. 3, 357; cf. pass.:sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes,
id. Tr. 2, 471:alea luditur,
Juv. 8, 10:aleae ludendae causa,
Dig. 11, 5, 1 praef.:alea ludebatur,
ib. 11, 5, 1, § 2.—Absol.:B.lusimus per omnes dies,
Suet. Aug. 71; 94; cf.:ludis circensibus elephantos lusisse,
appeared in the public games, Liv. 44, 18, 8.—In sup.:dimittere lusum,
Varr. Sat. Men. 53, 7.—To play, sport, frisk, frolic:II.dum se exornat, nos volo Ludere inter nos,
have some fun, Plaut. Stich. 5, 4, 20:ludere armis,
Lucr. 2, 631:suppeditant et campus noster et studia venandi honesta exempla ludendi,
Cic. Off. 1, 29, 104:ad ludendumne, an ad pugnandum, arma sumturi,
id. de Or. 2, 20, 84:in numerum,
dance, Verg. E. 6, 28:hic juvenum series teneris immixta puellis ludit,
Tib. 1, 3, 64:cumque marinae In sicco ludunt fulicae,
Verg. G. 1, 363:in exiguo cymba lacu,
Ov. Tr. 2, 330. —Trop.A.To sport, play with any thing, to practise as a pastime, amuse one's self with any thing:B.illa ipsa ludens conjeci in communes locos, Cic. Par. prooem.: Prima Syracosio dignata est ludere versu Nostra... Thalia,
Verg. E. 6, 1.—Esp., to play on an instrument of music, to make or compose music or song:ludere quae vellem calamo permisit agresti,
Verg. E. 1, 10:talia fumosi luduntur mense Decembri,
Ov. Tr. 2, 491:quod tenerae cantent, lusit tua musa, puellae,
id. Am. 3, 1, 27:coloni Versibus incomptis ludunt,
Verg. G. 2, 386:carmina pastorum,
id. ib. 4, 565; Suet. Ner. 3:si quid vacui sub umbra Lusimus tecum,
Hor. C. 1, 22, 2.—To sport, dally, wanton (cf. "amorous play," Milton, P. L. 9, 1045):C.scis solere illam aetatem tali ludo ludere,
Plaut. Most. 5, 2, 36: affatim edi, bibi, lusi, Liv. Andron. ap. Paul. ex Fest. s. v. affatim, p. 11 Müll.; cf.:lusisti satis, edisti satis, atque bibisti,
Hor. Ep. 2, 2, 214; Ov. A. A. 2, 389; Cat. 61, 207; Suet. Tib. 44; Mart. 11, 104, 5.—Ludere aliquem or aliquid, to play, mock, imitate, mimic a person or thing (only in mockery; cf.: partes agere, etc.): civem bonum ludit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 1; cf.:D. E.ludere opus,
to imitate work, make believe work, Hor. S. 2, 3, 252:magistratum fascibus purpurāque,
App. M. 11, p. 260 fin.:ludere causas,
Calp. Ecl. 1, 45: impia dum Phoebi Caesar mendacia ludit, Poët. ap. Suet. Aug. 70.—To spend in play or amusement, to sport away:F.otium,
Mart. 3, 67, 9.—Hence, ludere operam, to throw away one's labor, to labor in vain, Plaut. Ps. 1, 3, 135.—To make sport or game of a person, to ridicule, rally, banter:G.Domitius in senatu lusit Appium collegam,
Cic. Q. Fr. 2, 15 a, 13:satis jocose aliquem ludere,
id. ib. 2, 12, 2:omnium irrisione ludi,
id. de Or. 1, 12, 50.—Rarely with ad:caput aselli, ad quod lascivi ludebant ruris alumni,
Juv. 11, 98.—To delude, deceive:auditis, an me ludit amabilis Insania?
Hor. C. 3, 4, 5; Ov. A. A. 3, 332:custodes,
Tib. 1, 6, 9; 3, 4, 7.— Comp.:hoc civili bello, quam multa (haruspicum responsa) luserunt,
i. e. gave wanton, deceptive responses, Cic. Div. 2, 24, 53.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский